پیش‌بینی بازده سهام شرکت‌ها با استفاده از نسبت‌های مالی تحت رویکرد درخت تصمیم

هدف از پژوهش حاضر این است که با استفاده از نسبت‌های مالی، به مدلی بر پایه نسبت‌های مالی برای پیش‌بینی بازده جاری و آتی شرکت‌ها دست بیابیم. در این پژوهش به‌منظور بررسی توانایی نسبت‌های مالی در تبیین بازده جاری و پیش‌بینی بازده آتی سهام، از روش درخت تصمیم استفاده شده است. در این روش مجموعه‌ای از شرط‌های منطقی به‌صورت یک الگوریتم با ساختار درختی برای پیش­بینی و تبیین یک پیامد به‌کار می‌رود. از این ‌رو مدل­های حاصل از چهار الگوریتم درخت تصمیم (شامل CHAID، ECHAID، QUEST و CRT) با استفاده از 70 درصد داده‌های پژوهش شکل گرفته و نتایج حاصل از آزمون آن‌ها در 30 درصد باقیمانده داده‌ها به‌وسیله معیار­هایی نظیر صحت، دقت و جداول درهم‌ریختگی مقایسه شده است. از اطلاعات 317 شرکت پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1381 تا 1392 در این پژوهش استفاده شده است. نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد که الگوریتم‌های CRT و ECHAID در تبیین بازده جاری و الگوریتم CHAID در پیش­بینی بازده آتی بهترین عملکرد را دارند. همچنین قدرت مدل‌ها در تبیین بازده جاری بیشتر از پیش‌بینی بازده آتی است. چون در هر دو حالت توانایی مدل‌ها از نظر آماری قابل اتکا نبوده، فرضیه برقراری ارتباط تبیینی بین نسبت‌های مالی طرح شده در این پژوهش و تغییرات بازده جاری و آتی سهام رد می‌شود.